Rozdział 44. Dai Matou Enbu. Dzień Pierwszy. Zamieszanie podczas przerwy...

W poprzednim rozdziale:

- Teraz pora na 30 minutową przerwę i wracamy na kolejną część tego niezwykłego dnia… Walki. – Ogłosił Mato przez swój mikrofon.

- Och Gray, zanim przerwali nam rozmowę… Laxus kazał Ci pogratulować od nich i przekazać, że Juvii nic nie jest. – Powiedziałam i znów się uśmiechnęłam do niego pociesznie.

- Dzięki. Teraz, co? Walki? Ciekaw jestem, kto będzie walczył dzisiaj. Myślisz Lucy, że będziesz dzisiaj walczyć? – Zapytał mnie zaciekawiony Gray.

- Szczerze? Wątpię… założę się, że zechcą, aby któreś z nas walczyło z Jurą, a to za duże ryzyko na pierwszy dzień… Zobaczymy, co nam dzisiejsze walki pokażą. - Powiedziałam i machnęłam na nich zachęcająco. - Chodźmy spotkać się z resztą… trzeba skorzystać z przerwy skoro jest, nie? - Pisnęłam podskakując z jednej nogi na drugą. I wyszliśmy wszyscy śmiejąc się.

*.*.*

Na balkonie drużyny Sabertooth.

Pov. Sting

Stałem w szoku zamurowany i nie wiedziałem, co się dzieje… kolejni Dragon Slayerzy? Ale jak? Skoro smoki zniknęły w x777?! Nie mogłem już tego znieść tyle zagadek było wokół mnie odkąd wróciło moje starsze rodzeństwo… do tego budowała się we mnie frustracja z powodu „Smoczych Godów”. Plus dodatkowy wrzód na tyłku… Minerva. Gdy tylko o tym pomyślę czuję niesmak. Odkąd pamiętam ciągle się do mnie klei jakby „czegoś chciała”… jeszcze bardziej, gdy dowiedziała się o „Smoczych Godach”…

„Ugrhh… Co ona sobie myśli, że ją wybiorę? To nie tak działa wiedźmo! A jakby nawet to i tak bym jej nie wybrał, bo jest dla mnie za stara i za brzydka~!” Krzyczałem psychicznie.

Wracając do Lucy i Laxusa… Spojrzałem na ich balkony… Brak jakiejkolwiek żywej duszy tam. Wyszli! To samo zamierzała zrobić moja drużyna. Wziąłem na ręce Lectora i ruszyłem z Rogue za resztą. Ostatnio trzymałem dystans od nich tak jak Rogue… Gdy tak szliśmy w ciszy korytarzem do bufetu mogłem usłyszeć melodyjny głos… „Braciszku… Stingy~”. Rozejrzałem się dookoła siebie i nikogo nie zobaczyłem. Znów go usłyszałem, ale bardziej wyraźniej jakby bliżej.

„Stingy~ jestem w twoich myślach głuptasie… Nie możemy rozmawiać w cztery oczy, dlatego postanowiłam, że to jedyny sposób, w jaki mogę się z tobą skontaktować… Sting nie martw się. Wszystko Tobie w końcu wytłumaczymy, ale to zajmie trochę czasu… tylko nie teraz, teraz nie ma czasu… Bądź cierpliwy. Jestem z Onii-chan i Ojii-chan w bufecie… Wy pewnie także tam podążacie. Tam będziemy mogli, chociaż miech kontakt wzrokowy… Do zobaczenia Stingy~.” To musiała być telepatia. Gdy zakończyła tą myśl do oczu napłynęły mi łzy i groziły upadkiem. Tylko, że to nie były łzy smutku, ale radości… Moja Nee-chan do mnie mówiła i jej głos tak przypominał mi głos matki.

Szybko posadziłem Lectora sobie na ramieniu wytarłem oczy przygotowałem się do biegu.

- Trzymaj się mocno Lector. – Powiedziałem jemu szczęśliwym głosem. Na co rudzielec się uśmiechnął i zasalutował.

- Aye Sting-kun! – Krzyknął i mocno się chwycił mojej kamizelki.

- Sting, co Ty planujesz? – Rogue zapytał mnie marszcząc w błąd brwi.

- Idee zobaczyć Nee-chan i Nii-chan, przekazała mi wiadomość telepatycznie, że są w bufecie… Chcę, chociaż móc spojrzeć im w oczy. – Powiedziałem i wyszczerzyłem się w uśmiech Al’ a Natsu-san.

- W takim razie idę z Tobą, duh. – Fuknął zerkając na Minervę i resztę.

- No to ruszamy! – Pobiegliśmy ile sił w nogach potrącając po drodze Minervę i chłopaków. Którzy wygrażali się za nami.

- A wy, dokąd tak się spieszycie, idioci?! – Wydzierała się za nami Minerva grożąc nam pięścią w powietrzu. Na co zaśmiałem się dalej biegnąc.

Gdy dotarliśmy do bufetu zauważyłem w jednym z rogów przy jednym wielkim stole siedziały dwie drużyny Fairy Tail z dziadkiem, a na około nich gromadzili się pozostali członkowie gildii. Najwidoczniej przyjechali wszyscy, aby ich dopingować. Wśród tych ludzi śmignęły mi przed oczami dwie ładne dziewczyny wyglądające na mój i Rogue wiek. Podbiegły do Lucy-nee i uściskali ją z promiennym uśmiechem.

Lucy także się do nich uśmiechnęła i uniosła głowę jakby wyczula, że na nie patrzę. Zauważyła mnie i Roguea i posłała nam swój piękny uśmiech.

- „Witaj braciszku… Ryos wyrosłeś na przystojnego mężczyznę…” Powiedziała do nas poraź kolejny używając telepatii. Rogue oczy się poszerzyły w szoku i spojrzał na mnie. Ja się wyszczerzyłem i skinąłem głową na niego.

- „L-Lucy-san znasz mnie?” Zająkał się pytając ją i uśmiechając się zakłopotany.

- „Pewnie głuptasie… Twoja mama była osobistą służącą i przyjaciółką naszej mamy. Bawiłeś się ze Stingiem jak byliście mali. Ryos-kun~.” Zachichotała i przeniosła swoje piękne oczy na mnie.

- „Sting pewnie zauważyliście dwie piękne damy u mego boku, prawda?” Zapytała w moich myślach i posłała mi kolejny uśmiech przytulając obie dziewczyny. Obie spojrzały w naszą stronę i uśmiechnęły się nieśmiało ukazując niewinny rumieniec. Od razu w moich myślach chciałem krzyczeć „Kawaii~!”. Najwidoczniej Lucy-nee to usłyszała i zachichotała. Nie mogłem powstrzymać uśmiechu… nie obchodziło mnie nawet, że Minerva warczała na nas i kazała nam się ruszyć do naszego stolika.

- „Rogue-kun miej oko na Sting-kuna dla Lucy...” Usłyszałem perlisty i dość nieśmiały głos w mojej głowie. Spojrzałem w stronę Nee-chan i zobaczyłem koło niej nieśmiało spoglądająca na Rogue różowowłosą ładną dziewczynę. „Rogue na pewno ma na niego oko Meredy… Prawda Ryos~?” Tym razem to był głos mojej Nee-chan. Trzymała dłonie na ramionach dwóch dziewczyn i patrzyła na nas. Najwidoczniej mogły nas słyszeć i także z nami rozmawiać dzięki magii telepatii mojej siostry.

- „Lucy-san błagam, mów mi Rogue… i na pewno będę miał oko na twojego Stingy’ego~.” Drażnił się spoglądając na mnie, co wywołało chichot u trzech dziewczyn. Ale najbardziej mnie ogłupił chichot jednej osoby… Wyróżniał się wyjątkowo… Przynajmniej dla mnie. Chichot delikatny jak powiew letniego wiatru w słoneczny dzień… Drobnej dziewczyny o krótkich białych włosach i błękitnych oczach niczym wody oceanu.

- „Co się dzieje Smoczku~? Przyglądasz się Lisannie od kilku minut… Ładna jest, prawda~?” Zachichotała Lucy tuląc rumieniącą się dziewczynę.

- „Och, Hm… Przepraszam. Tak jest urocza…” Powiedziałem i poczułem, że moje policzki robią się ciepłe.

- „Dziękuję za komplement Sting-kun…” Usłyszałem jej głos. Zarumieniłem się na to. I podświadomość mnie uderzyła. Spojrzałem na Rogue i rozszerzyły nam się oczy. Powiedzieliśmy bezgłośnie do siebie „MATE” i „Smocze Gody”. Tak czuję to.

- „Nooo… nareszcie chłopcy załapali, kim jesteście dla nich moje drogie…” Lucy żachnęła się do Lisanny i Meredy. Na co obie się zachichotały i przytuliły ją czule.

Pov. Lucy

Żachnęłam się uroczo i przytuliły mnie obie, spojrzałam na dwa tępe smoki stojące nieopodal nas. Dopiero się zorientowali, że moje obie przyjaciółki są ich „MATE”, których nie mogli tak długo znaleźć. Zauważyłam, że podążają w naszą stronę przełknęłam ciężko ślinę i zaczęłam się denerwować. „Co ci idioci wyprawiają?! Chcą wszcząć burdę jak Szable się kapną?!” Pomyślałam nerwowo.

- Dziewczyny oni idą tu… Nie denerwujcie się. – Powiedziałam próbując zachować zimną krew. W końcu to mój brat i jego przyjaciel z dzieciństwa, nie?

- Dobrze Lucy, ale sama cała drżysz… - Zachichotała nerwowo Meredy.

- Absolutnie! Ja? Przewidziało ci się. To w końcu mój mały braciszek Stingy~. – Zachichotałam.

- Czyżbym słyszał rozmowę o mnie~? – Zapytał Sting podchodząc do nas z głupkowatym uśmiechem na twarzy i zarzucił mi niedbale reket na ramiona, a za nim stał zarumieniony Rogue nieśmiało zerkając na Meredy, która się także rumieniła. „Ot dobrali się noo… jedno nieśmiałe i drugie takie samo… Sheesh…” Przewróciłam oczami i zaśmiałam się kręcąc głową w niedowierzaniu. Delikatnie pchnęłam Meredy w stronę Rogue. Niestety, ale czasami jest niezdarna i potknęła się, ale Rogue tam był w porę i znalazła się w jego ramionach oblana rumieńcem, gdy to zauważyła. To wywołało u mnie uśmieszek i spojrzałam na Stinga, który się mi przyglądał razem z Lisanną. Posłałam im zdziwione spojrzenie.

- Co? – Zapytałam jakbym nie wiedziała, o co chodzi. Oni się chytrze do mnie uśmiechnęli.

- Niezłe zagranie Nee-chan/ Lucy-chan. – Powiedzieli oboje w tym samym czasie. Co wzbudziło śmiech u mnie oraz Natsu, Mirajane i Laxusa, którzy oczywiście od samego początku obserwowali nas. Za to Sting i Lisanna spojrzeli na siebie i ich spojrzenia zamknęły się, co wywołało u obojga szkarłatny rumieniec i natychmiast odwrócili wzrok od siebie. Uśmiechnęłam się na to „Kolejni…Tym razem Tsundere…” Pomyślałam i pokręciłam głową.

- Lucy-san, Ty wiedziałaś od samego początku o tym, prawda? – Zapytał zakłopotany Rogue pomagając Meredy stanąć na nogi. Spojrzałam na niego niewinnie.

- Ale, o czym Rogue-kun? – Zapytałam go i uśmiechnęłam się.

- O tym, że Meredy i Lisanna są naszymi „MATE” i że jesteśmy w trakcie „Smoczych Godów” i … - Został odcięty, ponieważ wkroczyła szalona Minerva.

- Co wy tu do cholery robicie z tymi Wróżkami?! Wołam was od ponad 5 min., a Wy w najlepsze sobie gawędzicie z tą… - Rzuciła łaskawie na mnie okiem i się skrzywiła. Z powrotem odwróciła się do chłopców. – Blond cizią otoczoną muchami. – Dokończyła swój wywód do Stinga i Rogue.

Usłyszałam gardłowe warczenie od nich oraz od Natsu i innych Dragon Slayerów. „Cisza… Nie róbmy sobie problemów, jesteśmy poza areną!” Upomniałam ich telepatycznie. Wszyscy przestali.

- Jak śmiesz tak odnosić się do członka Rady Magicznej, Bezczelna Dziewucho! – Odezwał się oburzony Jii-chan. Gdy tylko to wypowiedział innym magom poza naszą gildią opadły szczęki. W tym Sabertooth. Posłałam Minevrze spojrzenie spode łba i niecny uśmieszek.

- I co Ty na to Wiedźmo~? – Syknęłam do Niej dając jej błyśniecie mrożące krew w zydlach nawet najodważniejszym. Gdy tylko odwróciła się do mnie tyłem, aby odejść i postawiła pierwszy krok naszła mnie ochota, aby jej dogryźć, bo widziałam jak patrzy na Stinga. Stara purchawa~. – I jeszcze jedno… Sting nie wybrał Cię na jego „MATE”. A jego matka na pewno by nie zaakceptowała kogoś takiego jak Ty~! – Zaćwierkałam zadowolona z siebie krzyżując ręce pod piersiami. Ona odwróciła się nagle i spojrzała na mnie z chęcią mordu.

Pchnęłam natychmiast Lisannę i Meredy do chłopców i nakazałam im, aby się oddalili najdalej jak to tylko możliwe. Za to Erza, Gray, Wendy, Natsu, Gajeel, Laxus, Juvia i Erik stanęli przede mną jak mur ochronny.

- Tylko ją tknij… - Syknął Erik.

- A my się nie zawahamy… - Warknął Gajeel.

- … rozszarpać twego przeklętego gardła naszymi kłami… - Smoczy ryk wydobył się z całej ósemki stojącej przede mną.

Widziałam jak cały bufet zamarł widząc całe zajście. Sting z Roguem z ogromnymi oczami w szoku trzymali w objęciach przerażone dziewczyny… Najwidoczniej nie wiedzieli, co się dzieje.

Pov. Sting

Stałem tak trzymając przerażoną Lisannę i nie wiedziałem, co się dzieje. Wszyscy, dosłownie wszyscy patrzyli na to, co się dzieje. Spojrzałem na Lisannę. Akurat trafiłem na moment, w którym przyglądała się mi z lekkim rumieńcem i błyszczącymi oczami. Nie mogłem oderwać od niej oczu.

- Sting-kun? – Wyrwał mnie z tego transu jej delikatny głos.

- Um-uh… Tak, co jest Lis-chan? – Zapytałem ostrożnie i lekko się do niej uśmiechnąłem.

- Nie martw się o Lucy-chan. Ma u swego boku ośmiu Dragon Slayerów. – Powiedziała i uśmiechnęła się do mnie. To mnie zszokowało… myślałem, że oczy wyjdą mi z oczodołów jak mi to powiedziała.

- O-ośmiu? – Powtórzyłem za nią, ale tym razem w formie pytania. Ona skinęła głową i zachichotała.

- Tak Sting-kun… Ci, co stoją przed nią są Dragon Slayerami I lub III generacji. – Tym razem odpowiedziała mi Meredy stojąca blisko nas z Roguem.

- Ale jak to możliwe Meredy? – Zapytał zaskoczony Rogue. Ona za to pokręciła głową.

- Niestety Rogue-kun nie mogę powiedzieć. Tylko Lucy-chan może wam to wyjaśnić. – Powiedziała i uroczo się uśmiechnęła do Rogue, co spowodowało u niego wykwit rumieńca na policzkach. Spojrzeliśmy wszyscy na sytuacje między Nee-chan i Minervą. Och, gdy tylko sobie przypomnę wygląd twarzy Minervy, gdy Lucy-nee powiedziała jej, że nie chcę jej… Śmiać mi się chce.

W końcu to prawda… nie chce jej. „Odkąd zobaczyłem Lisannę z Nee-chan coś powiedziało mi, że to ONA. Ona jest moją „MATE”, moją Bratnią. Tylko czy ona zechce mnie tak jak ja chcę ją? Smok ma tylko jedną miłość i to do końca. Tak mi wyjaśniła Weisslogia. Głupia Minerva~… Gdyby się nie wpakowała w naszą rozmowę może bym się czegoś dowiedział od Nee-chan. Ech…” pomyślałem.

Słuchałem uważnie.

- Za atak na członka Rady grozi dożywocie bądź kara śmierci. - Z tłumu wyszedł Doranbolt z Laharem.

- Czy chcesz ryzykować honor swojej gildii, a także życie? – Zapytał Lahar poprawiając swoje okulary. Minerva skrzywiła się na Lucy i odwróciła się do Lahara twarzą i skłoniła się.

- Oczywiście, że nie… Honor mego Ojca i gildii jest mi ważniejszy. O Życiu nie będę wspominać. – Powiedziała i odeszła do Orgi i Rufusa, którzy do tej pory stali oszołomieni tym, co się stało.

- Lucy-san wszystko dobrze? – Zapytał Doranbolt moją siostrę, która się uśmiechnęła w podziękowaniu do niego.

- Wszystko w porządku Doranbolt-san nic mi nie jest, a jakby coś to bym sobie z nią poradziła… Przecież wiesz. - Powiedziała tonem małego dziecka i uroczo nadymała policzki. Co rozbawiło jego i członków Fairy Tail.

- Cała Lucy-chan~! – Zachichotała Lisanna z Meredy. Na co my się uśmiechnęliśmy. Lector wleciał w ramiona Lisanny. A Frosh siedziała już u Maredy.

- Lis-chan jest moja Sting-kun~! – Wymruczał, gdy Lisanna drapała go za uchem. Miał błogi uśmieszek na pyszczku i rozpływał się w jej ramionach.

„Skubany rudzieelec~!” Krzyknąłem w myślach przymrużając na niego oczy. Zauważył to i pokazał mi język i dalej się tulił do piersi Lisanny. „No niee~ tego to za wiele… Chwila, moment! Czy ja jestem zazdrosny?! Tak, to musi coś znaczyć…”

- Fro myśli, że Mer-chan jest śliczna. – Powiedziała Frosh rumieniąc się i tuląc się do obfitego dekoltu Meredy. Na co dziewczyna się usmiechnela do Exceeda tuląc go w ramionach.

- Masz na imię Frosh, prawda? Exceedy z naszej gildii mówiły nam o was. Jesteś urocza także. – Skomplementowała ją także.

- Właśnie, a propos Exceedów… - Zaczął Rogue obejmując ją ramieniem w talii. „Od kiedy on zrobił się taki śmiały?!” Pomyślałem w niedowierzaniu na to, co widziałem. – Czy Lucy-san ma także Exceeda? – Zapytał ją lekko się uśmiechając. Znów ukazał się na jej twarzy rumieniec i skinęła głową.

- Candy-chan~! – Lisanna zawołała. Zastanawiałem się, kogo woła. Nagle przyleciało...  9 Exceedów. „D-dziewięć?!” Krzyknąłem psychicznie. Pierwszy raz na oczy widziałem taką liczbę Exceedów w jednej gildii. Gdy mieli trzy to wydawało mi się, że to dużo, ale teraz… Wow!

- Yo Happy, Lily, Charle-chan! – Przywitał się Lector nagle wyskakując z ramion Lis-chan. Wiedziałem, że niebieski jest Happy i był Exceedem Natsu-san, Lily jest Gajeel-san, a Charle jest Wendy-chan. Zostały jeszcze pozostałe sześć. Podeszły do trójki wymienionych dwa Exceedy jeden blado żółty i gdyby była biała byłaby kopią Charle, a drugi w kolorze północnego nieba. Ze znamionami pod prawym okiem, wyglądały jak bliźniaki dzięki temu.

- Charle-nee, kto to jest? Pachnie znajomo. – Zapytała słodko kotka ze znamieniem gwiazdki pod okiem. Gdy drugi stanął obronnie przed obiema.

- Nie zbliżaj się do mojej Onee-chan i Imouto. – Warknął na Lectora, który podchodził do nich.

- Sora! BAKA NEKO! Lector jest przyjacielem~! – Lisanna skarciła czarnego Exceeda ze znamieniem malej błyskawicy pod prawym okiem.

- Wiem, że on jest Exceedem brata Laxus-san, ale musze chronić moje siostry… - odpowiedział zranionym głosem.

- Jak na razie to jesteś zaborczy nie ochronny, DUH… - Fuknął Lector krzyżując łapki na brzuszku. To było zabawne do oglądania.

- Czyli Sora… - Podszedłem do nich i ukucnąłem. – Jesteś Exceedem mojego Onii-chan? A Kim jest ta śliczna kotka obok Ciebie? – Zapytałem wskazując na blado żółtą kotkę, która trzymała za lapie Charle.

- Aye Sting-san! Ona jest moją Imouto. Mimo że Candy i ja jesteśmy bliźniakami. – Powiedział i pokazał ogromny uśmiech na jego pyszczku.

- Candy-chan jest Exceedem Lucy. – Podszedł bliżej nas Lily splatając z Candy ogony, chociaż jego wyraz twarzy był poważny i łapki miał skrzyżowane. Spojrzałem jeszcze raz na nią. Była urocza i naprawdę wyglądała jak cukiereczek. Doskonale imię dla niej.

- Sting-san? Czy coś się stało, że się mi tak przyglądasz? – Zapytała lekko speszona z lekkim rumieńcem.

- Mówiłaś, że Lector pachnie znajomo Tobie… Dlaczego? – Zapytałem.

- Tak, Fro także jest ciekawa. – Pisnęła Frost. Obróciłem się i zauważyłem za sobą Rogue z Meredy i Lisanna. Frosh wyskoczyła z ramion dziewczyny i podbiegła do boku Lectora.

- Widzisz Sting… - Zaczęła Charle. Skupiłem swoją uwagę na niej. – Nasza trójka tak jak Laxus i Lucy szukaliśmy naszego brata, który został wysłany razem ze mną na Earthland przez animę, gdy byliśmy jeszcze jajkami… Matka powiedziała, że ma on zablokowana pamięć i nie wie o nas tak jak ja miałam poki nie dowiedziałam się o Candy i Sorze. Lucy odblokowała mi pamięć. I najwidoczniej Candy ma, jakiej podejrzenia Sting. Posłuchaj… 29 czerwca Lucy miała napływ wspomnień dramatu, który was rozdzielił i ogólnie o Tobie… najwidoczniej Lady Layla miała w tym jakiś ukryty cel, aby nie odblokowywać jej wszystkich wspomnień. Wracając do tematu… Byliśmy wszyscy wtedy w gildii…siedzieliśmy i rozmawialiśmy o przeznaczeniu Meredy i Lisanny zapisanym w Gwiazdach, które odczytałam z Lucy. I od tego się zaczęło… szepnęła „Czuję, że już jestem blisko ciebie braciszku…” siedziała jak w transie wpatrzona w pustą przestrzeń podczas przekazywania nam kolejne litery Twojego imienia… to nas bardzo zaskoczyło, gdy zorientowaliśmy się, co będzie wyjść z tych liter, także zmartwiło… jej stan. Miała puste oczy i łzy ciekły jej kaskadami. Gdy się otrząsnęła i wzięła kartkę, na której zostało sklecone Twoje imię z liter, które nam podała… I jakby coś w jej umyśle pękło… bariera. Zaczęła mówić pełne Twoje imię i nazwisko, Twoją datę urodzenia i wydarzenie, kiedy zniknąłeś bez śladu. Myśleliśmy, że biedna oszaleje krzyczała zbolałym głosem Twoje imię jakby miała nadzieję, że ją usłyszysz… padła na kolana, a później straciła przytomność. – Powiedziała wszystko mi, co muskałem wiedzieć i spojrzała na mnie. – Oni obrali sobie pewien cel…, aby cię odnaleźć, ale resztę ci powie Lucy z Laxusem. My tak samo mamy cel… odnaleźć naszego brata. Candy… jak mówiłam ma podejrzenia… Większa cześć, czyli Sora i Candy są z Laxusem i Lucy wiec być może Lector… Tak znajomo pachnie do tego nasz ojciec był czarny i miał szkarłatne łaty. – Charle odwróciła się do Lectora, który stał jak porażony tym, co usłyszał. – Lector, Przykro mi… Wiem, że to może być szok dla ciebie. Ale jak już mówiłam ja także miałam zablokowaną pamięć na to wszystko…, ale jak Lucy odblokowała mi ją napłynęły wspomnienia o plączącej matce w ramionach ojca… stali nad czterema jajami i to były nasze jaja. Dwoje z nas wylądowało tu na Earthland, a dwoje zatrzymało się w czasoprzestrzeni, czyli… Sora i Candy. – Powiedziała smutno do niego z opuszczoną głową nie chcąc pokazać łez, które napłynęły jej do oczu.

- Czekaj… 29 czerwiec? Sting to nie wtedy, co… - Mówił do mnie Rogue trochę w szoku, ale przerwałem jemu.

- Tak… Usłyszałem Lucy, skrawki wspomnień wracały. Ale nadal jest wiele rzeczy, których nie wiem. - Westchnąłem ciężko i spojrzałem na Lectora i inne Exceedy. Tulił się do pozostałej trójki jego rodzeństwa i beczał. Uśmiechnąłem się na to.

Usłyszeliśmy gong. Czyli czas, aby wrócić na arenę. „Jak mi się nie chce…” Pomyślałem i podeszłemu do Lisanny.

- Niestety musimy wracać. – Powiedziałem i się skrzywiłem w niesmaku na myśl o spotkaniu z Minervą. – Uważaj na siebie. - Powiedziałem czule, ponieważ czuje chęć chronienia jej i opieki. I położyłem dłoń na jej delikatnym, zaróżowionym policzku.

„Nie chcę, aby jej się krzywda stała. Może to, dlatego że jestem smokiem, a ona moją „MATE”? Mam chęć, aby pokazać jej, że jestem w stanie ją chronić i wszystko, aby mnie wybrała, nie wyobrażam sobie jej z innym samcem. Nie! Nigdy, Ona jest Moja! Ugrh… Zaborczy jestem… Kolejny instynkt smoka…” Warknąłem ostatecznie w myślach.

- Nie martw się o mnie… Nic mi nie będzie. Powodzenia Sting-kun. –Pogładziła mnie po lewym policzku, a następnie stanęła na palcach i cmoknęła mnie w policzek. Odeszła z Meredy i Exceedami do reszty ludzi z gildii Jii-chan. Ja przez chwile stałem jak zamrożony. Gdy przypomniałem sobie, co się właśnie stało zarumieniłem się wściekle i powoli podniosłem dłoń, aby dotknąć miejsca na policzku gdzie Lisanna złożyła szybkiego buziaka przed odejściem. Nie wytrzymałem i ryknąłem ze szczęścia. Co wywołało śmiech u Rogue, który także się rumienił.

-„Czyżby nasz mały braciszek się zakochał~?” Usłyszałem drażniące dwa glosy. Kobiecy i męski. To była Lucy-nee i Laxus-nii drażniąc mnie.

-„Nee-chan~, Nii-chan~!” Żachnąłem się w myślach na nich jakbyśmy byli dziećmi. Co spowodowało w rzeczywistości śmiech tej dwójki. Gdy teleportowali się. Także wyszedłem z Roguem i naszymi Exceedami.

„Walki… Czas zacząć!” Myślałem podekscytowany.

*.*.*

C.D.N.